Boom in de kijker: Tilia henryana
Tilia henryana is de laatbloeier onder de lindebomen. Vooral de bladeren trekken de aandacht: de soort is direct herkenbaar aan de ‘wimpers’ aan de bladrand. Het zijn bijna naaldvormige tanden die opvallend lang zijn.
De opvallende, ‘gewimperde’ bladeren van Tilia henryana ontluiken vroeg in het jaar in een bronze, rozerode tot oranje tint en zijn bedekt met zilverkleurige sterharen. In de zomer verkleurt het hartvormige blad naar zeegroen, om in de herfst een prachtige geeloranje tint aan te nemen.
Ook de crèmegele bloemtuilen zijn opvallend: ze zijn uitzonderlijk groot en bestaan uit vijftig tot negentig bloemen. Deze laatbloeier bloeit als laatste van alle lindesoorten, in augustus/september, en verspreidt dan een intense lindebloesemgeur die al van ver te ruiken is. De bloemen worden massaal bezocht door insecten. Daarmee verlengt deze boom het lindebloeiseizoen aanzienlijk en is hij een zeer waardevolle soort voor de biodiversiteit. Voor optimale groei wordt Tilia henryana het best geplant in een beschut microklimaat.
ID van Tilia henryana
| Latijnse naam | Tilia henryana |
| Nederlandse naam | Chinese linde, gewimperde linde |
| Hoogte (volwassen plant) | 8–15 m |
| Kenmerken kroon | halfopen, hartvormig |
| Kenmerken schors | grijs, licht gegroefd |
| Kenmerken blad | getand, hartvormig, licht behaard, bladverliezend; bronskleurig uitlopend met een geeloranje tint |
| Bloemen | crèmegeel, hangende tuilen; groot en sterk geurend |
| Vruchten | klein, grijsgroen, onopvallend; nootvormig |
| Giftigheid | nee |
| Grondsoort | löss, zavel, lichte klei, zand, lemige grond |
| Verharding | verdraagt geen verharding |
| Winterhardheid | tot –12 °C |
| Windbestendigheid | windbestendig |
| Toepassing | park, groenstrook, bakken/containers, daktuinen, grote tuinen, begraafplaatsen |
| Oorsprong | Centraal-China en Taiwan |
| Extra info | deze soort heeft geen last van bladluis en dus ook niet van het bekende ‘druipen’ |
